Cóż o pięknie życia rzec, kiedy się cofamy wstecz?
Jak ta łajba, co skazana jest na dryf
Utracony każdy rok, bo do przodu ani krok
W łeb dostanie, kto zdobędzie się na zryw

Ref.:
Szans przed nami ani, ani za grosz
Czy już taki nam pisany los?
Ile można sobie drwić? Po nowemu chcemy żyć
I z nadzieją po swą przyszłość chcemy iść

Budowałeś PRL, bo przyświecał wspólny cel
Rosły domy i kominy fabryk, hut
W sercach radość, w oczach błysk, choć trzymano nas za pysk
Chociaż deptał naszą ziemię ruski but

Ref.:
Szans przed nami ani, ani za grosz
Czy już taki nam pisany los?
Ile można sobie drwić? Po nowemu chcemy żyć
I z nadzieją po swą przyszłość chcemy iść

Stary system w gruzy padł, byś w kolorach ujrzał świat
Byś do kraju wrócił spoza gór i rzek
Byś nie szczędził własnych sił, byś szczęśliwym, wolnym był
I jak człowiek szedł w dwudziesty pierwszy wiek

Ref.:
Szans przed nami ani, ani za grosz
Czy już taki nam pisany los?
Ile można sobie drwić? Po nowemu chcemy żyć
I z nadzieją po swą przyszłość chcemy iść

Choć co roku nowy rząd, każdy wiedzie nas pod prąd
Od wyborów do wyborów czekać nam
Wejść tam może nawet kiep, choć zakuty, pusty łeb
Sam wybrałeś, teraz poradź sobie sam

Ref.:
Szans przed nami ani, ani za grosz
Czy już taki nam pisany los?
Ile można sobie drwić? Po nowemu chcemy żyć
I z nadzieją po swą przyszłość chcemy iść