"They say that things just cannot grow,
Beneath the winter snow,
Or so I have been told."


Ten czas tak szybko mija, jak minął ostatni melanż,
Zginęły stare przyjaźnie, czas nas tak bardzo pozmieniał,
I zmieniło się tak wiele dla nas, nie tak jak wcześniej - teraz,
Liczy się hajs i co sobotę jakiś melanż, tak.
Gdzie marzenia te same co były wcześniej?
Teraz ich nie ma, dziś gramy w rosyjską ruletkę.
Skażeni społeczeństwem, którego nikt już nie chce,
Spaleni jak te szlugi, które spaliłeś w przeddzień.
Większość zapomniała już chyba co to jest lojalność,
Kieruje dziś nimi zazdrość, a uczucia myśli garną.
Zapominamy o błędach, chcieliśmy mieć już dobrze,
A to wraca jak dziewczyna która zaszła z Tobą w ciąże i,
Trzeba żyć chociaż dziś jest tak inaczej już.
Nie mamy szans, żeby mieć już coś na stałe tu,
Klasyczni Polski brud który siedzi w naszych sercach,
To rytm tego osiedla, pieprzony konglomerat.


"They say that things just cannot grow,
Beneath the winter snow,
Or so I have been told.

They say were buried far,
Just like a distant star,
I simply cannot hold."


Codziennie kombinujesz jak tu zdobyć więcej hajsu,
Ja też tak kombinuję i wciąż mam za dużo czasu.
Jak masz więcej czasu - masz mało pieniędzy,
A jak nie masz czasu, nie narzekasz na brak pęgi.
Nie wiem sam co ma większą wartość w dzisiejszym świecie,
Pieniądze, szczęście, a może wódka w butelce.
Pragniemy dziś tak wiele, biegniemy ślepo przed siebie,
I niszczy nas ten świat, tak jak kace co niedziele.
Może jeszcze dobrze wspomnimy kiedyś te dni,
Teraz proszę Cię Boże pokaż mi jak mam tu żyć.
Pogubiłem się już w tym, nie wiem czego chcę do końca,
i nie wiem jak mam żyć, niszczy mnie ta monotonia.
To takie infantylne i dobrze wiem o tym,
Kiedy patrzę w przeszłość, często przecieram oczy.
I szklą mi się oczy, myślę że tak będzie zawsze,
Że nie zmieni się nic, a Ty? W końcu mnie znajdziesz.

"They say that things just cannot grow,
Beneath the winter snow,
Or so I have been told.

They say were buried far,
Just like a distant star,
I simply cannot hold."


Nie kryję, że lubię czystą i że brnę w ten nałóg, czasem,
Wypiję za dużo i się żegnam z tym światem, tak.
Piję za błędy, nie myślę co będzie jutro,
Teraz trzęsą mi się dłonie, bo znów piłem żeby usnąć.
Za dużo tych sentymentów już, spalmy te mosty,
I pokażmy że możemy, zacznijmy do czegoś dążyć.
To wszystko tak nagle przeminęło jakby z wiatrem,
Pierwsza miłość, pierwszy szlug i browar na ławce.
Dziś już nie jest mnie stać na to, bo to nie to samo,
Nie mogę dać tyle z siebie ile chciałbym by mi dano.
Boję się komuś zaufać już, mam jakiś uraz,
A kiedy zamykam oczy widzę moją byłą, kurwa.
Może się kiedyś uda i odzyskam wiarę w ludzi,
Jedyne czego dziś chcę to się po prostu obudzić,
I żyć po swojemu i mieć święty spokój,
Nie myśleć tylko o nas, bo to wpędza mnie do grobu.

"They say that things just cannot grow,
Beneath the winter snow,
Or so I have been told.

They say were buried far,
Just like a distant star,
I simply cannot hold."