Znika poziom, brak emocji to już jest standard,
Chyba diabeł w nocy szperał mi w moich kartach,
Czuję się jak karta tasowana co sekundę,
Jakbym grał w pokera i był największym durniem,
Jak zwykły jopek, który od lat szuka damy,
Chciałbym być jak król, łamać te wszystkie zasady,
Przez chwile poczuć się chociaż trochę bogaty,
A nie oglądać świat z okien więziennych krat,
Jak mój starszy brat, nie chce wspominać o tym,
Bo robi mi się przykro, gdy patrzę w jego oczy,
Jeśli chodzi o Ojca ja go wcale nie pamiętam,
Gdy byłem mały moja matka od niego odeszła,
Może tak miało być w sumie to chyba dobrze,
Za krzywdy wyrządzone moje matce Tobie ojcze,
Chce powiedzieć, że w końcu i ja dorosłem,
Nie przestane dopóki czegoś nie skończę.

Ref:
To jest jak labirynt myśli bez wyjścia słowa,
Ja tu konam nie wiem którą kartę mam wybrać już,
To jest jak labirynt myśli bez ujścia w dłoniach,
Chyba nie wybiorę żadnej stawiam na swoim już..

Nie mogę patrzeć już na te same twarze,
Kiedyś pełne emocji teraz są szare jak papier,
Czas pokaże kto wygra w tej nie równej walce,
Lecz przegrana jest już przy samym starcie,
Kropla marzeń dziś się kończy jak tlen,
Traci na wartości każdy człowiek spróbuj to zmień,
Rozpuszcza się jak kostka lodu - to nie sen,
To wspomnienia ludzi, którzy przegrali w tą grę,
Znów to samo mętlik w głowie,
Jakbym chciał utopić się w słowie człowiek
Chcesz mnie poznać, ja w to wątpię,
Tutaj robię co chce.

Ref:
To jest jak labirynt myśli bez wyjścia słowa,
Ja tu konam nie wiem którą kartę mam wybrać już,
To jest jak labirynt myśli bez ujścia w dłoniach,
Chyba nie wybiorę żadnej stawiam na swoim już..