ktoś chce ci podziękować
lecz brak mu odwagi
podziękować za ten los
co na drodze cię postawił
dając tak niewiele
zyskał bardzo dużo
i ciągle liczy na to
że chwile się powtórzą
bardzo za tym tęskni
tego mu brakuje
chciałby ci powiedzieć
co naprawdę czuje
ale brak mu odwagi
i nic tego nie sprawi
by móc zacząć od nowa
tak wiele by naprawił
wciąż czeka z daleka
a czas jak rwąca rzeka
choć próbuje nieustannie
to wie już co go czeka
czy będzie jeszcze szansa
czy dasz choć jedną chwilę
by znów chwycił swą szansę
by szczęścia było tyle
razem udać się
na spacer swego życia
choć trudna droga
będzie do przebycia
cieszyć się każdą
minutą z nią spędzoną
zatrzymać każdą chwilę
tak bardzo upragnioną
rozpłynąć się z nią
w lekkim smaku wiatru
zagrać życia role
na deskach teatru
stworzyć coś pięknego
i tak unikalnego
pragnę tylko tego
co razem stworzonego