Ten walczyk to walczyk Warszawy,
Ten walc się urodził w Warszawie,
Po ulicach się włóczył
I Warszawy się uczył
Od królewskich łabędzi na stawie.

Zadumał się w sercu Warszawy
Nad dawnych jej dziejów pamięcią,
Westchnął cicho a szczerze
Przed Nieznanym Żołnierzem
I niziutko pokłonił się Księciu.

[2x:]
I słuchał ten walczyk Warszawy,
Upajał się każdym jej dźwiękiem,
Melodyjny ton dzwonów
Z synkopami klaksonów
Splatał w jedną serdeczną piosenkę.