Tyle nam upłynęło fraz
Z nowych i starych partytur
I uniesień tyle aż
Liczył nas co chwilę takt
Bo my do chmur i w moll i w dur.

I skoków tyle z progu w próg,
Po dobrej grze wylanych łez,
Jeszcze w nas rytm żyje i
Jeszcze puls bije, gdy
Futerały pełne serc.

A gdyby tak świat
Też czasem się nastroić mógł
I chciał się tak ze sobą zgrać
I więcej nie przeginał strun
I swoje szył na każdą z miar
I nie odwalał byle scen
I nie wygłupiał się dla braw
Gdzie teraz bylibyśmy wszyscy, gdzie.

W nas ciągle jest melodii głód,
Woła zza pięciolinii krat,
Choćby nam się stawiać miał
Źle dobrany klucz to i tak
Z nut płyną tony prawd.

A gdyby tak świat...

Gdy świat kolejny wrzuca bieg,
Na innej fali buja czas,
Nie sięgamy dna, ale
Dotykamy gwiazd stale
Póki gra orkiestra w nas.

Nie sięgamy dna, ale
Dotykamy gwiazd stale
Póki gra orkiestra w nas.