M'n dochter van twee is een schat van een meid
Zo lief dat het nauwelijks uit valt te leggen
De hele dag een en al activiteit
Ze kan al een heleboel zinnetjes zeggen
Om zeven uur 's morgens of soms nog weleer
Begint ze hartstochtelijk om mammie te gillen
Die legt haar vermanend een keer of wat neer
Maar zij heeft niet door dat wij uitslapen willen
In huis zit ze letterlijk overal aan
Het meest breekbare schijnt haar ook het meeste te boeien
En er komt pas wat rust in ons drukke bestaan
Als zij in de tuin in de zandbak kan knoeien
En toch is m'n dochter een schat van een meid
Voor ons staat het vast dat ze buitengewoon is
Vanwege haar laaiende activiteit
En ik ben toch zo blij dat m'n dochter geen zoon is
Want nou hoeft ze nooit te betalen voor twee
En nooit zich te scheren met een shaving machine
En nooit in het leger ter land of ter zee
En nooit onder generaal Schweidel te dienen
Add comment to Jules de Corte - M'n dochter van twee