Wielkie nieba, czy wy wiecie
Siedem groszy mam w kalecie
Siedem groszy, to nie kłam
W całym mym majątku mam

Za złotego, hej, do czarta
Byłaćby już miodu kwarta
Choć jam stągwią łykać zwykł
Dziś bym kwartą spił się w mig

Żeby, bodaj, był półzłotek
W kramie kupiłbym łakotek
Bo od niedziel mi już dwóch
Śpiewa requiem pusty brzuch

Żebym miał ze trzy piętaki
Do tancbudy szedłbym jakiej
I, jak każdy inny pan
Z dziewką puściłbym się w tan

Ale jakże mam iść w taniec
Z chudym mieszkiem obszarpaniec
Jakże jeść tu i pić jak
Gdy na wszystko grosza brak

Powiedz że mi, mości biesie
Gdybyś jeno w swojej kiesie
Zliczył siedem miedzi sztuk
Cóż byś ty sam począć mógł

Łotr Belzebub, magus tęgi
Swym palcatem kreśli kręgi
Hokus-pokus, raz, dwa, trzy
I ponuro rzecze mi

Na przedmieściu, przed jutrzenką
Z nocną spotkasz się panienką
Kruczy włos jej, krucza brew
Wargi płoną niby krew

Włóż mizerne twoje grosze
Za pończoszkę jej, proszę
Czar jej ciała tylko chwal
Po tem nic, niech idzie w dal

Tem ucieszysz ją z pewnością
Twoja radość jej radością
Mnie też radość sprawi to
Wezmę was w opiekę swą