Refren:
Tylko zawiąże but
zostawię wszystko z tyłu
czekam na lot wchodzę sam do kokpitu
nie jak Ikar
nie jak Ikar
odwiedzę śnieżny szczyt tam nie roztopi mnie wstyd
x2
1
po co zebrał się ten tłum z góry mali są jak mrówki
patrze na but muszę zawiązać sznurówki
gdy tak siedzę i patrze z góry na nich
sam nie wierze ze chce się odważyć
długo szczerze bałem się marzyc
dzisiaj uderzę powaga na twarzy
głęboki oddech nim gogle na oczy
opuszczę i spojrzę przepaści w oczy
opuszcza mnie strach choć pot czoło moczy
najwyższy czas działa wytoczyć
dalej patrze na nich i bujam nogami
jeszcze nie skacze gram emocjami
czerwony woź z kogutami
i kolesie w kaskach z drabinami
coś krzyczą do mnie ja nad chmurami
nie zwracam uwagi bujam stopami
spada mi but niech spada zwisa mi
nie trzeba mi kroków gdy macham skrzydłami
wiem jedno dobrze, wiem jedno na pewno
by ujrzeć niebo warto przebiec przez piekło
już tylko metry mnie dzielą by przeszło
już tylko metry żeby co złe odeszło
wiem jedno dobrze, wiem jedno na pewno
by ujrzeć niebo warto przebiec przez piekło
Refren:
Tylko zawiąże but
zostawię wszystko z tyłu
czekam na lot wchodzę sam do kokpitu
nie jak Ikar
nie jak Ikar
odwiedzę śnieżny szczyt tam nie roztopi mnie wstyd
x2
2. straciłem z widoku ich nie dosięga mnie już krzyk
budzę się na stoku dziś w zasięgu wzroku mam szczyt
tylko co tu robię coś poszło nie tak
gdzie czarna skrzynka czemu czuje się jak wrak
był w reku ster teraz nie jest tak
pusta dłoń i paliwa brak
ostatnie co pamiętam to ze byłem wolny
chmury pode mną a czas o połowę zwolnił
nagle zaczął gonić zupełnie jak tętno
chwila się dłuży chociaż sekundy biegną
mam jeden but w dodatku dziurawy
a po lądowaniu jestem kulawy
leżeć bez ruchu nie mam wprawy
dokończę rejs nie ma sprawy
zakażam nogawki zakażam rękawy
zakazom zakoszę zapasy mam plany
nie odpuszczę ich nie dam plamy
leżeć mówiłem nie mam wprawy
wiem jedno dobrze, wiem jedno na pewno
by ujrzeć niebo warto przebiec przez piekło
już tylko metry mnie dzielą by przeszło
już tylko metry żeby co złe odeszło
już tylko metry mnie dzielą by przeszło
już tylko metry żeby co złe odeszło