Nie chciałam znów popełnić tego błędu,
Nie chciałam znów płakać, że znów mi nie wyszło,
Nie chciałam znów uważać się za kogoś, do kogo
Szczęście w miłości nigdy nie przyszło.
Głowiłam się nad tym,jak to wszytko zacząć-
-Zaczęłam tak bardzo, bardzo zwyczajne,
Lecz potem w tym wszytkim nabrałam zbyt dużego rozpędu,
i całe me starania poszły na marne:
Nagle przestałeś odzywać się,
Przesadziłam trochę, wiem,
Ale tak szybko to zrobiłeś,
I milczenie między nami wprowadzileś
Między nami cisza,
I bardzo chcę przerwać ją
natychmiast,
a najgorsze,że
nie wiem, co zrobiłam źle...
Więc przestań,
Milczeć wobec mnie,
Bo nie rozumiem,
O co chodzi tu,
wiec zakonczyc już to chcę
A teraz jestem sama i ledwo sobie radzę,
bo w ciszy przecież bardzo trudne jest przetrwanie,
Jest tylko ta tęsknota i ból, i zrozpaczenie,
i wiara, w to że kiedyś się przełamiesz
i powiesz, o co tu chodzi, bo ja już się pogubiłam,
nie rozumiem kto tu jest tym złym,
czy to Ty jesteś głupi, czy to ja tu zawiniłam?
Wiem tylko, że coś nie tak jest z sercem mym
Bo kocham, mimo tego, że
Przestałeś odzywać do mnie się,
lecz milczenie nie rozwiąże problemu,
to chwilowe rozwiązanie, lecz nie zmierza ku niczemu...
Lecz między nami cisza,
I bardzo chcę przerwać ją
natychmiast,
a najgorsze,że
nie wiem, co zrobiłam źle...
Więc przestań,
Milczeć wobec mnie,
Bo nie rozumiem,
O co chodzi tu,
wiec zakonczyc już to chcę
Teraz czas by to zrobić,
czas by skończyć to:
Przerwać ciszę z wielkim hukiem,
I zakończyć na zawsze ją!
Dowiem się o co chodziło,
po co były te miesiące milczenia,
chce by znów wszystko było jak dawniej,
i otrzymać wyjaśnienia...
czemu to...
czemu to....
Między nami była cisza,
bardzo chciałam przerwać ją
natychmiast,
a najgorsze,że
nie wiem, co było źle,
i już nie boję się
że to jeszcze coś pogorszy,
że znienawidzisz mnie na zawsze,
I wszystko się skończy,
Teraz hałas od środka
rozpiera mnie
Podnosi mnie na duchu....