Nuk është dhe kaq e thjeshtë të endesh nëpër botë
Nuk është aspak e lehtë nga hijet të shpëtojsh
Në k’të qytet të ftohtë më ngroh malli për ty
Një botë e tërë na ndan, frymën ta ndjej pranë dhe vuaj
Kur lemë veten në duart e marrëzisë
Në labirinth pafund ku humbem unë dhe ti, ne kemi

Një jetë, një jetë, nuk mund të fshihemi kaq lehtë
Një jetë, një jetë, në orët e mia më nuk je
Më vret, më vret, si mund të ikim të harrojmë
Një jetë, një jetë, një jetë e falem heshtur veten tonë

Si një rënkim i lehtë po tretet dhe kjo natë
Ndonëse jashtë është ftohtë të tjerët puthen gjatë
Asgjë nuk mori fund së mëngjesi do vij prapë
Kjo pritje kaq e gjatë u shua nëpër natë

Një jetë, një jetë, nuk mund të fshihemi kaq lehtë
Një jetë, një jetë, në orët e mia më nuk je
Më vret, më vret, si mund të ikim të harrojmë
Një jetë, një jetë, një jetë e falem heshtur veten tonë

Asgjë nuk mori fund së mëngjesi do vij prapë
Kjo pritje kaq e gjatë u shua nëpër natë

Një jetë, një jetë, nuk mund të fshihemi kaq lehtë
Një jetë, një jetë, në orët e mia më nuk je
Më vret, më vret, si mund të ikim të harrojmë
Një jetë, një jetë, oh…

Një jetë, një jetë, nuk mund të fshihemi kaq lehtë
Një jetë, një jetë, në orët e mia më nuk je
Më vret, më vret, si mund të ikim të harrojmë
Një jetë, një jetë, një jetë e falem heshtur veten tonë