Taka zwykła niby bagatelka,
a już o tym szumi gaj i las,
żeś w nowiutkich, modnych pantofelkach
wyszła na wieś dzisiaj pierwszy raz.

Idziesz drogą zwiewna i skrzydlata,
czy zaśpiewasz nam, gdy przyjdzie zmrok?
Cała młodzież, nawet ta żonata,
jak w obrazek wlepia w ciebie wzrok,
jak w obrazek wlepia w ciebie wzrok.

A ja przecież inną ciebie znałem,
gdyś w buciorach ciężkich, że aż strach,
razem z naszym szturmowym oddziałem
szła na front w bitewnych, trudnych dniach.

I okryłaś się wojenną chwałą,
i umiałaś się o wolność bić,
masz więc prawo spacerować śmiało
w pantofelkach najmodniejszych dziś,
w pantofelkach najmodniejszych dziś.

Rozporządzaj, proszę, mą osobą,
dziś twój każdy rozkaz spełniłbym,
choć na wojnie dowodziłem tobą,
dziś się czuję podkomendnym twym.

Wiejska noc piosenką swoją dzwoni,
w księżycowym srebrze tonie sad,
powiał wiatr i biały kwiat jabłoni
na twe modne pantofelki padł,
na twe modne pantofelki padł.