Dzisiaj pożegnałem na stacji
moje szczęście ostatnich lat.
Choć wiem teraz, że nie mam racji,
jakże mogłaś odjechać w świat?

Jestem dzisiaj sam
z moimi snami,
jestem teraz sam,
zgubiony w mgle.
Już zapada mrok za oknami,
a wiatr gada sekrety swe.

A ja jestem sam
z moimi łzami,
sam, zupełnie sam,
i tak mi źle.
Lecz choć odtąd jedna myśl zadręcza mnie,
wiem, że nikt nie wie dziś, jak kocham cię.

Zechciej wrócić, zechciej zapomnieć,
znajdziesz zawsze otwarty dom.
Tu bez ciebie tak mi bezdomnie,
wróć, na przekór nawet twym snom.

Bo ja jestem sam
z moimi snami,
jestem dzisiaj sam,
zgubiony w mgle.
Już zapada mrok za oknami,
a wiatr gada sekrety swe.

A ja jestem sam
z moimi łzami,
sam, zupełnie sam,
i tak mi źle.
Lecz choć odtąd jedna myśl zadręcza mnie,
wiem, że nikt nie wie dziś, jak kocham cię.