Ale szum, ale tłum,
czarna noc, biały rum,
złote stosy pomarańczy.
Dudni dom, dana da,
jak zabawa, to zaba…
i wariatka dzisiaj tańczy.

Kto tu wlazł, ten tu pan,
jeszcze łyk, jeszcze dzban
i dzieciaków nikt nie niańczy.
Każdy ma na coś chęć,
bo zabawa jest na pięć
i wariatka jeszcze tańczy.

Szalona wiruje chusta,
szalone wirują usta,
otkaczałka, wariatka, ech,
nie patrzy do lustra.

Czerwona na niej sukienka,
czerwona w sercu udręka,
otkaczałka, wariatka, ech,
przed losem nie klęka.

Wódka już jeży włos,
ej, do bab, ej, do kos —
ktoś powiedział, że wystarczy.
Jeden już nie chce żyć,
na ostatek prosi pić,
a wariatka jeszcze tańczy.

Taką to by na stos —
na co jej durny los?
Dajcie, chłopcy, ten kagańczyk!
Warkocz jej płonie już,
dookoła złoty kurz,
a wariatka jeszcze tańczy.

Czerwona na niej sukienka,
czerwona w sercu udręka,
otkaczałka, wariatka, ech,
przed ogniem nie klęka.