Widywali się o tej samej porze
I marzenia snuli w parku tym.
On się kochał od roku w pięknej Dorze,
Ona się kochała w nim.

Wspólnie tak marzyli o przyszłości,
Przed nią się otwierał świat miłości,
Gdy jej szeptał ”Ja tobie szczęście stworzę”
I w ramionach tulił ją.

Dora! Ty jesteś szczęście moje,
Przy tobie się nie boję
Do walki wyzwać świat.

Dora! Kochane twe spojrzenie
Ukoi ból, zmartwienie
Tyś mego życia kwiat.

Przy tobie słodko śnić,
Przy tobie wieki być
I słuchać, jak twe serce do mnie
Ze wzruszenia drży.

Dora! Ja ciebie nie porzucę,
Dla ciebie teraz nucę
Tę piosnkę poprzez łzy.