Wiem, że ty, wiem, że ja,
niech tak będzie, niech trwa,
niech serca śpiewają nam miłość.

Ale kto, kto to wie,
czy wszystko tak nagle
nie skończy się pewnego dnia?

Dobrze wiem, że już dziś
w tobie myśl, we mnie myśl,
jak będzie z naszym pożegnaniem.

Może śmiech, może łzy?
Nie wiem ja, nie wiesz ty –
lecz najlepiej przy rozstaniu, uwierz mi…

Podamy sobie ręce,
„do widzenia” ty szepniesz i ja,
to słowo przecież stare
jest jak świat, każdy je zna.

„Do widzenia” i nic więcej,
będzie deszcz, będzie mgła tego dnia
i smutek – tak jak w tej piosence.

Lecz serce, mądrzejsze niż my,
zaufa nocy, rozkaże nam spojrzeć,
jak noc gwiazdami gra.

I podamy sobie ręce,
„kocham ciebie” ty szepniesz i ja,
znów miłość będzie w nas, nic więcej.

Lecz serce, mądrzejsze niż my,
zaufa nocy, rozkaże nam spojrzeć,
jak noc gwiazdami gra.

I podamy sobie ręce,
„kocham ciebie” ty szepniesz i ja,
znów miłość będzie w nas i nic więcej,
znów miłość będzie w nas, nic więcej.